سفارش تبلیغ
صبا ویژن

آناتومی مهره های کمر و ستون فقرات

ستون فقرات از چند مهره تشکیل شده و آناتومی مهره های کمر چگونه است؟ در این مقاله یه این سوالات پاسخ می دهیم.

تعداد مهره های ستون فقرات

ستون فقرات شامل 33 استخوان مجزا است که جهت تشکیل این ستون از درون با یکدیگر قفل شده اند. مهره های ستون فقرات شماره گذاری و به نواحی مختلف از جمله گردنی، سینه ای، کمری، خاجی و دنبالچه ای تقسیم شده اند. از میان مهره ها تنها 24 مورد بالایی توانایی حرکت داشته و مهره های خاجی و دنبالچه های به هم جوش خورده اند. ستون فقرات در هر ناحیه دارای ویژگی های منحصر به فردی است که به انجام عملکرد های اصلی آن کمک می کند.

شماره ی مهره های ستون فقرات 

1- مهره های گردنی

عملکرد اصلی مهره های گردنی یا ستون فقرات گردنی تحمل وزن سر (حدود 5 کیلوگرم) است. این 7 مهره گردنی از C1 تا C7 شماره گذاری شده اند. گردن به دلیل اتصال دو مهره ویژه به جمجمه بالا ترین دامنه حرکتی را دارد.

مهره C1 حلقوی بوده، اطلس نام داشته و به صورت مستقیم به جمجمه متصل می شود. این اتصال امکان انجام حرکت آری و تایید را با سر به افراد می دهد. مهره دوم C2 اکسیس (آسه) نام داشته و دارای یک برجستگی به نام زائده دندانی است که مهره اطلس بر روی آن می چرخد. این مهره امکان انجام حرکت نه و چرخش سر به اطراف را می دهد.

2- مهره های سینه ای

عملکرد اصلی ناحیه سینه ای نگه داشتن قفسه سینه و محافظت از قلب و ریه هاست. 12 مهره سینه ای از T1 تا T12 نام گذاری می شوند. دامنه حرکت در ناحیه سینه ای محدود است.

3- مهره های کمری

عملکرد اصلی ناحیه کمری تحمل وزن بدن است. 5 مهره ناحیه کمری از L1 تا L5 نام گذاری می شوند. این مهره ها از نظر اندازه بسیار بزرگ تر هستند که دلیل آن نیز جذب فشار ناشی از بلند کردن و حمل اجسام سنگین است.

4- مهره های خاجی

عملکرد اصلی ناحیه ساکروم اتصال ستون فقرات به استخوان لگن (ایلیاک) است. ناحیه خاجی دارای 5 مهره است که به یکدیگر متصل شده اند. این مهره ها به همراه استخوان های ایلیاک حلقه ای به نام کمربند لگنی را تشکیل می دهند.

5- ناحیه دنبالچه

4 مهره به هم چسبیده دنبالچه ناحیه اتصالی را برای رباط ها و عضلات کف لگن فراهم می کنند.

 

مهره های کمری (Lumbar)

مهره های کمر 5 عدد و بعلت فشار و وزن زیاد بزرگ هستند. در آناتومی کمر ،زوائد عرضی فاقد رویه مفصلی و فاقد سوراخ عرضی هستند. سوراخ مهره ای سه گوش است و از سوراخ مهره ای سینه ای بزرگتر و از سوراخ مهره های گردنی کوچکتر است. تنه مهره ای در کمر درشت و در مقطع کلیوی شکل است. ارتفاع تنه پنجمین مهره کمری در طرف جلو بیشتر از طرف عقب است.

پدیکولها کوتاه هستند. زائده خاری تقریباً افقی چهارگوش و ضخیم می باشند. زوائد مفصلی فوقانی ناودانی و عمودی هستند و در کنار خلفی آنها زائده پستانی Mamillary.procces وجود دارد سطح مفصلی تحتانی محدب و استوانه ای هستند این فرم زوائد اجازه فلکسیون و مقداری اکستانسیون را می دهند اما حرکت چرخش را شدیداً محدود می کنند.

زائده مفصلی تحتانی پنجمین مهره از مهره های کمر وسیع و سخت تر است و با زائده مفصلی ساکروم جفت می شود. زوائد عرضی باریک و درازند. در قسمت خلفی تحتانی ریشه آنها یک برجستگی به نام زائده عرضیAccessory process دیده می شود. دارای زائده های عرضی حجیم است که با تمام پدیکول ادامه می یابد و تا روی بدنه مهره کشیده می شود و به رباط Iliolumbar اتصال می یابد لامیناها در مهره های کمری با هم کاملاً فاصله دارند و توسط رباطهای زرد به هم متصلند و از فاصله بین آنها می توان برای Lumber Puncture استفاده کرد.

در ناحیه کمری از قسمت پشتی جانبی، عضله پسواس بزرگ ما بین تنه ها و زوائد عرضی در جلو قرار دارد و بین اینها کمانهای مابین قسمتهای مقعر مهره ای کشیده شده است.

در سطح اولین سوراخ مهره کمری Conus Medullaris نخاع شوکی می باشد و سوراخ بعدی مهره ای شامل cauda equina و مننژ نخاع می باشد. Conus Medularis قسمتی انتهایی نخاع است که در سطح کانال نخاعی L1-L2 خاتمه می یابد و پس از آن رشته های دم اسبی Cauda equina با مننژ نخاع می باشد.

عضلات ستون فقرات

دو گروه عضلانی عمده ای که ستون فقرات را تحت تاثیر قرار می دهند عضلات باز کننده و خم کننده هستند.

-عضلات باز کننده امکان ایستادن و بلند کردن اجسام را به بدن داده و به پشت ستون فقرات متصل هستند. عضلات خم کننده نیز در جلو قرار داشته و شامل عضلات شکمی می شوند. این عضلات امکان انعطاف پذیری و خم شدن به جلو را فراهم می کنند. این دسته از عضلات در کمک به بلند کردن اجسام و کنترل میزان خم شدن ناحیه پایینی کمر بسیار اهمیت دارند.

-عضلات کمر، ستون فقرات را در جای خود تثبیت می کنند. مواردی همچون ضعف عضلات یا داشتن شکم بزرگ می توانند تراز کلی بدن را به هم زنند. نا هم تراز بودن اندام های بدن فشار زیادی را به ستون فقرات وارد می کند.

ادامه مطلب و سایت منبع: /https://drabdolhoseinpour.com


بیماری آرتریت روماتوئید چیست + علائم و درمان

آرتریت روماتوئید نوعی بیماری التهابی و خودایمنی است. وقتی سیستم ایمنی بدن به اشتباه به سلول‌های سالم فرد حمله کند، درواقع شخص دچار بیماری خودایمنی شده است. این بیماری باعث می‌شود نواحی آسیب‌دیده بدن فرد دچار تورم‌های دردناکی شود.

معمولا  بیماری آرتریت روماتوئید به صورت همزمان به بسیاری از مفصل‌ها حمله می‌ کند. این بیماری بر مفصل‌های دست‌ها، مچ دست‌ها و زانوها تاثیر می‌گذارد. در بیماری آرتریت روماتویید، پوشش مفصل متورم شده و بافت آن مفصل (غضروف مفصلی) آسیب می‌بیند. آسیب مفصل منجر به احساس درد طولانی و مزمن، بی‌ ثباتی و بدشکلی (تغییر شکل) آن می‌شود. آرتریت روماتویید بر دیگر بافت های بدن نیز تاثیر می‌گذارد و باعث ایجاد مشکلاتی در ریه‌ها، قلب و چشم‌ها نیز خواهد شد.

علائم و نشانه های آرتریت روماتوئید

در آرتریت روماتوئید زمان هایی هستند که علایم بدتر می شوند که به این دوره ها دوره ی شعله ور شدن می گویند و زمان هایی هستند که علایم بهتر می شوند که به آن ها دوره ی پسرفت می گویند .به عبارت دیگر علایم بیماری در طول زمان نوسان می کنند. نشانه‌ها و علائم این بیماری شامل موارد زیر هستند:

  • احساس درد در مفصل‌ها (بیش از یک مفصل)
  • خشکی مفصل‌ها (بیش از یک مفصل)
  • حساس شدن و تورم مفصل‌ها (بیش از یک مفصل)
  • علایم مشابه در دو سمت بدن (مثل دو دست یا دو زانو)
  • کاهش وزن
  • تب
  • خستگی
  • ضعف

نشانه آرتریت در دست

علت ابتلا به آرتریت روماتوئید چیست؟

آرتریت روماتوئید نتیجه ی پاسخ ایمنی است که طی آن سیستم ایمنی بدن به سلول های سالم خودش حمله ور می شود. دقیقا مشخص نیست که این بیماری به چه دلایلی ایجاد می‌شود اما عواملی وجود دارند که می‌توانند خطر ایجاد بیماری را افزایش دهند.

درمان آرتریت روماتوئید

با مصرف دارو(ها) و انجام راهکارهای خود کنترلی می‌توان آرتریت روماتویید را به خوبی درمان کرد. معمولا با مصرف داروهایی که پیشرفت بیماری را کند کرده و از ایجاد بدشکلی در مفصل جلوگیری می‌کنند، می‌توان این بیماری را درمان کرد. به این داروها، داروی ضد روماتیسمی تغییر دهنده روند بیماری (DMARDs) گفته می‌شود. داروهای تغییردهنده واکنش بیولوژیکی نیز دیگر داروهایی هستند که می‌توانند اولویت دوم درمان موثر باشند.

بیماران مبتلا به آرتریت روماتویید می‌توانند علاوه بر مصرف دارو، با انجام راهکارهای اثبات‌شده خودکنترلی میزان درد و ناکارآمدی خود را کاهش دهند. در ضمن افراد می‌توانند با پی‌گیری درمان، انجام فعالیت‌های مهم زندگی خود را از سر بگیرند. پنج راهکار مدیریت آرتروز موثر و ساده وجود دارند که می‌توان با فهمیدن چگونگی انجام آن‌ها درد را کاهش داده و عملکرد مفصل‌ها را بهتر کرد.

عوامل خطرساز ابتلا به آرتریت روماتوئید

محققان روی عوامل محیطی و ژنتیکی مختلفی تحقیق کرده‌اند تا بتوانند به این نکته پی ببرند که آیا این عوامل می توانند میزان خطر ابتلا به این بیماری را تغییر دهند یا نه. عواملی که خطر ابتلا را زیاد می کنند:

  • سن
  • جنسیت
  • خصوصیات ارثی/ ژنتیکی
  • سیگار کشیدن
  • سابقه زایمان
  • قرار گرفتن در معرض برخی عوامل در سن پایین
  • چاقی بیش از حد

منبع سایت: /https://dr-rezanaderi.com

 


آیا تاکی کاردی خطرناک است؟

تاکی کاردی فوق بطنی حمله ای (ناگهانی) یا PSVT دوره ای از ضربان قلب سریع است که در بخشی از قلب (بالای بطن ها) شروع می شود.  تاکی کاردی فوق بطنی حمله ای به طور کلی تهدید کننده حیات نمی باشد، اما در صورت وجود اختلالات قلبی دیگر، می تواند به نارسایی احتقانی قلب یا آنژین منجر شود.

علت تاکی کاردی فوق بطنی حمله ای

 

به طور معمول، حفره قلب (دهلیز و بطن) به شیوه ای هماهنگ انقباض می یابد. انقباضات توسط یک سیگنال الکتریکی، در منطقه ای از قلب به نام گره سینوسی (گره SA) آغاز می شود. سیگنال از طریق حفره های بالایی قلب (دهلیز) حرکت می کند و دهلیز شروع به انقباض کرده، سپس این سیگنال به طرف پایین قلب حرکت کرده و به حفره های پایینی (بطن) پیام انقباض را منتقل می کند. ضربان سریع قلب از PSVT ممکن است با اتفاقاتی شروع شود که در مناطقی از قسمت بالای حفره های پایینی قلب (بطن ها) رخ می دهد.

زمانی که دوز داروهای قلبی مانند دیژیتالین بسیار بالا می رود امکان رخداد تاکی کاردی فوق بطنی بیشتر میشود. همچنین می تواند با یک بیماری شناخته شده به نام سندرم ولف پارکینسون وایت رخ دهد که اغلب در افراد جوان و نوزادان دیده می شود.

موارد زیر احتمال تاکی کاردی فوق بطنی حمله ای را افزایش می دهند:

  • مصرف الکل
  • استفاده از کافئین
  • مصرف مواد مخدر
  • سیگار کشیدن

علایم تاکی کاردی فوق بطنی حمله ای

علائم ضربان قلب سریع اغلب به طور ناگهانی شروع و متوقف می شوند. آنها می توانند برای چند دقیقه یا چند ساعت طول بکشند. علائم تاکی کاردی فوق بطنی حمله ای عبارتند از:

-اضطراب

-تنگی قفسه سینه

-تپش قلب (احساس تپش قلب)، اغلب با سرعت بالا و یا نامنظم

-نبض سریع

-تنگی نفس

سایر علائمی که می تواند با این شرایط رخ دهد عبارتند از:

  • سرگیجه
  • غش کردن

 

روش های تشخیص تاکی کاردی فوق بطنی و درمان آن را در ادامه مطلب بخوانید.


عمل کیفوپلاستی چیست و چطور انجام می شود؟

 

شکستگی های فشاری یا ترک خوردن یکی از مهره های کمر می تواند دردناک باشد. این موارد همچنین می توانند تحرک آزادانه را با مشکل مواجه کنند. علت آن نیز قطعات استخوانی ناشی از شکستگی است که با داشتن تحرک بر روی هم کشیده می شوند. انجام فرایند جراحی می تواند به درمان این شکستگی ها کمک کند. برای مثال، کیفوپلاستی و ورتبروپلاستی فرایند های کم تهاجمی هستند که اغلب به صورت همزمان و بدون نیاز به بستری شدن در بیمارستان انجام می شوند.

در ورتبروپلاستی پزشک جهت تقویت استخوان سیمان مخصوصی را به آن تزریق می کند. در کیفوپلاستی فضای کافی برای ورود سیمان ایجاد می شود. در این فرایند، پزشک یک بالون را به بدن وارد کرده و آن را منبسط می کند تا فضای کافی برای تزریق سیمان ایجاد شود. پس از تزریق سیمان، بالون از بدن خارج می شود.

کیفوپلاستی گاهی اوقات با نام بالون ورتبروپلاستی نیز شناخته می شود. هر دوی این فرایند ها در صورتی که ظرف 2 ماه پس از تشخیص شکستگی انجام شوند، از شانس موفقیت بالایی برخوردار خواهند بود. هنگامی که روش های دیگر در درمان شکستگی ناتوان باشند، این دو می تواند سبب تسکین درد و بهبود تحرک شوند.

عمل کیفوپلاستی چگونه انجام می شود؟

در حین جراحی کیفوپلاستی، یک برش کوچک بر روی کمر ایجاد شده و پزشک لوله باریکی را به آن وارد می کند. لوله یاد شده با استفاده از فلوروسکوپی تا به محل مناسب هدایت شده و از طریق پایه مهره مبتلا مسیری را به محل شکستگی باز می کند. پزشک با استفاده از تصاویر اشعه ایکس، یک بالون مخصوص را به وسیله لوله به ستون فقرات وارد کرده و با دقت و آهستگی آن را منبسط می کند. همگام با متورم شدن بالون، شکستگی جمع تر شده و قطعات آن نزدیک تر به محل طبیعی خود قرار می گیرند.

 این روش همچنین بافت نرم را نیز جمع می کند تا حفره ای در ستون فقرات ایجاد شود. سپس، بالون از بدن خارج شده و پزشک با استفاده از ابزار های مخصوص و تحت فشار کم حفره را با مواد سیمان مانندی به نام پلی متیل متاکریلات پر می کند. این ماده خمیر مانند پس از تزریق به سرعت سفت شده و استخوان را پایدار می کند. جراحی کیفوپلاستی با هدف درمان شکستگی های ناشی از پوکی استخوان در یک محیط بیمارستانی و تحت بیهوشی عمومی یا بی حسی موضعی انجام می شود. در پایین نکاتی درباره فرایند کیفوپلاستی بیان شده است:

·         فرایند کیفوپلاستی حدود یک ساعت به ازای هر مهره مبتلا طول می کشد.

·         در این فرایند بیماران بلافاصله پس از اتمام فرایند به دقت در اتاق احیا پایش می شوند.

·         بیماران می توانند پس از این فرایند یک روز را در بیمارستان سپری کنند.

·        بیماران تا زمان دریافت موافقت پزشک باید از رانندگی خودداری کنند.

·        در صورت مرخص شدن در روز فرایند باید جهت رفتن به خانه با دوستان یا آشنایان خود هماهنگ کرد.

 

بهبودی پس از کیفوپلاستی

در حالی که در برخی بیماران درد بلافاصله پس از فرایند تسکین می یابد، در برخی دیگر کاهش یا تسکین درد پس از گذشت 2 روز گزارش می شود. بیماران پس از مرخص شدن از بیمارستان با این که می توانند به فعالیت های معمول خود باز گردند، اما باید حداقل به مدت 6 هفته از انجام موارد شدید همچون بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنند. بیماران همچنین باید جهت شروع یا بازبینی برنامه درمانی پوکی استخوان خود به پزشک مراجعه کنند. مصرف دارو های پیشگیری کننده از تحلیل روی بافت استخوانی نیز در این برنامه درمانی جای دارند.

منبع: https://clinicdard.com/15627/

 

 


آنژیوگرافی بهتر است یا آنژیوپلاستی؟

 

 

 

پزشک با استفاده از تصاویر ایجاد شده با اشعه ی ایکس، کاتتر را به سوی ناحیه آسیب دیده (قلب، پا، گردن، کلیه یا آئورت) هدایت می کند. آنژیوگرافی، آرتریوگرام و آنژیوپلاستی روش هایی هستند که برای شناسایی باریک شدن رگ ها و یا انسداد موجود در شریان های بدن و سپس درمان آنها، استفاده می شوند. این روش ها بدون در نظر گرفتن ناحیه ای که مورد بررسی قرار می گیرد، شبیه به هم هستند. لوله ی کوچکی به نام کاتتر، وارد رگ خونی بزرگ بالای پا، یا ناحیه ی کشاله ران می شود.
پزشک با استفاده از تصاویر ایجاد شده با اشعه ی ایکس، کاتتر را به سوی ناحیه آسیب دیده (قلب، پا، گردن، کلیه یا آئورت) هدایت می کند. سپس او با مشاهده ی جریان مایع حاجب درون رگ های خونی از طریق اشعه ی ایکس، انسدادها و باریک شدن رگ ها را شناسایی می کند. سپس در صورت نیاز به کمک بالون آنژیوپلاستی، رگ های مسدود شده را باز نگه می دارند تا از گرفتگی آنها جلوگیری شود.

آرتریوگرام چیست؟

آرتریوگرام قلبی که کَت قلبی نیز نامیده می شود، شریان های قلب را بررسی می کند. آرتریوگرام های کاروتید، شریان های گردن منتهی به مغز را نشان می  دهند. آرتریوگرام های کلیوی، خون رسانی به کلیه را بررسی می کنند. آرتریوگرام های پا، خون رسانی به نواحی پا و کشاله ران را بررسی می کنند و آرتریوگرام های آئورت، رگ های خونی اصلی قفسه سینه و شکم را تصویرسازی می کنند.

آنژیوگرافی چیست؟

آنژیوگرافی، یک روش تشخیصی است که در آن متخصص آنژیوگرافی و یا جراح قلب، تصاویر آنژیوگرافی را هم در طول رویکرد و هم پس از آن بررسی می کند، سپس براساس سابقه ی پزشکی، علائم، محل و شدت مشکل، یک برنامه ی درمانی را طراحی می کند. برخی از انسدادها و یا باریک شدگی رگ ها را می توان در حین انجام رویکرد تشخیصی به کمک روش آنژیوپلاستی ترمیم کرد. به طور کلی آنژیوگرافی یک روش کاملا بی خطر و بدون درد می‌باشد که عوارض آن کم می‌باشد.
رویکرد درمانی بالون زدن که آنژیوپلاستی نامیده می شود، اغلب در حین انجام آنژیوگرافی برای گشاد کردن و یا باز کردن ناحیه باریک شده استفاده می شود و شریان را به کمک دیواره ی شریان، باز نگه می دارد.
به گفته دکتر خلیل فروزان نیا جراح قلب در تهران چنانچه میزان گرفتگی بیش از حد باشد و یا امکان ترمیم آن به کمک آنژیوپلاستی امکان پذیر نباشد، بیمار مستعد انجام عمل قلب خواهد شد.