دنیای پزشکی و سلامت

هرگاه مقدار مصرف (سوخت و ساز) پروتئین افزایش یابد (مثلا در اثر افزایش میزان گوشت در رژیم غذایی و یا خونریزی گوارشی) یا فعالیت کلیه ها دچار اختلال شود و یا خون غلیظ گردد (مثلا در پی کاهش طولانی مدت میزان مایع مصرفی و یا دفع فراوان آب از بدن به علت اسهال طولانی و شدید)، میزان اوره هم افزایش می یابد.

هم چنین از 50 سالگی به بعد، به ازای هر 10 سال، مختصری میزان اوره خون افزایش می یابد که به علت کاهش ذاتی عملکرد کلیه در اثر افزایش سن است.

مقدار طبیعی اوره خون در بالغین 45-15 mg/dl و در کودکان 40-10 mg/dl می باشد. بنابراین این آزمایش عمدتا بیانگر میزان آب بدن و تا حدی وضعیت عملکردی کلیه است.

‏ BUN یا میزان نیتروژن اوره خون نیز به صورت غیرمستقیم بیانگر میزان اوره می باشد. در واقع از ضرب مقادیر BUN در عدد 1/8 میزان اوره خون مشخص می شود. برای مثال اگر در فردی میزان BUN 20 باشد میزان اوره خون آن شخص 36 است. میزان طبیعی BUN در بالغین حدودا 20-10 mg/dl است.

علت پایین بودن اوره خون

از علل کاهش سطح اوره خون (BUN) می توان به موارد زیر اشاره کرد:

•  میزان پروتئین دریافتی کم باشد. (سوء تغذیه)
• سنتز و ساخت پروتئین مختل شود. (بیماری کبدی)
• میزان دریافت مایعات بیش از حد لازم باشد. (هیدراتاسیون بیش از حد)

علل افزایش اوره ی خون

از علل افزایش اوره ی خون می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• اختلال کلیوی
• از دست رفتن آب بدن
• خونریزی گوارشی و یا خونریزی های داخلی بدن
• مصرف برخی از داروها نظیر متوترکسات، کاربامازپین و انتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی مانند جنتامایسین یا امیکاسین

از اختلالات کلیوی افزایش دهنده ی اوره خون می توان به دلایل پیش کلیوی (کاهش حجم مایعات بدن به علت کم آبی مفرط و یا خونریزی و از دست دادن حجم)، بیماری های درگیر کننده پارانشیم کلیه (سنگ کلیه بزرگ و متعدد، عفونت کلیه وسیع و یا بیماری های کیست کلیه) و یا علل بعد از کلیه (سنگ حالب انسدادی، تنگی شدید محل اتصال حالب به لگنچه کلیه و یا بزرگی پروستات انسدادی و مزمن) اشاره کرد.