انواع سبک های کاراته و تفاوت های آن ها
کاراته یکی از محبوب ترین ورزشهای رزمی جهان محسوب میشود. ورزشهای رزمی به ایجاد هماهنگی میان اعضای بدن و ایجاد تمرکز ذهنی میپردازند. در این متن میخواهیم به کاراته، سبکهای اصلی این ورزش، قواعد و مزایای تمرینات آن بپردازیم.
فواید ورزش کاراته
در زندگی روزمره و در اغلب موارد ما ارزش تمرین برای سلامت ذهنی و جسمی خود را فراموش میکنیم. تمرینات کاراته به هماهنگی اجزای بدن کمک میکنند، پاسخهای بدن را سریع تر و استقامت فرد را بیشتر میکنند.
تمرینات حرفه ای کاراته، موجب ایجاد آرامش در فرد میشوند، فرآیند فکری شفاف تری برای وی ایجاد میکنند، بینش عمیق تری به تواناییهای ذهنی فرد ایجاد میکنند و اعتماد به نفس وی را افزایش میدهند. در این مورد، کاراته پایان مسیر نیست، این ورزش ابزاری برای رفع دغدغههای ذهنی فراهم میکند. کاراته فعالیتی است که افزایش سن مانعی برای آن ایجاد نمیکند. در عوض افزایش سن مهارت فرد در ایجاد هماهنگی بیشتر میان ذهن و بدن را افزایش میدهد.
سبک های کاراته
مطمئنا هر کدام از ما تعریف مشخصی از سبک در ذهن خود داریم، احتمالا نام شوتوکان (Shotokan)، گوجوریو (Goju-Ryu) و شورین ریو (Shorin-Ryu) را پیش از این شنیده اید، اما در این جا میخواهیم به توضیح بیشتر در مورد مفهوم سبک بپردازیم. سبک کاراته، به روش جهان بینی ورزشکار گفته میشود، سبک کاراته راهی است که فرد برای بیان حرکات کاراته از آن استفاده میکند. زمانی که به یک سبک تعلق دارید، کاراته را به صورت یک کل نمیبینید بلکه آن را به صورت جزئی از یک کل درک میکنید.
موضوع سبک مشابه پوشیدن عینکهای رنگی است. اگر عینک قرمز به چشم بزنید، جهان را قرمز رنگ میبینید، اگر از عینک آبی رنگ استفاده کنید، جهان را به رنگ آبی میبینید. این که جهان آبی یا قرمز است، توهمی بیش نیست. عینکهای شما تنها بخشی از واقعیت را نشان میدهند و به معنای کل واقعیت نیستند. بنابراین یک سبک کاراته به طور کلی ماهیت کاراته را نمایندگی نمیکند.
چهار سبک اصلی کاراته سبکهای گوجو ریو، شوتوکان ریو، وادو ریو و شیتو ریو هستند. هر کدام از این شکلها به نحوی از کاراته ایجاد شده توسط گیچین فوناکوشی نشئت گرفته اند. هر کدام از این روشها تکنیکهای خود را دارند که به میزان زیادی بر اصول اصلی کاراته تکیه دارند. با این وجود، این سبکها راههایی برای هر سبک ارائه میدهند که خود را از دیگری متمایز کنند و در عین حال مفاهیم بنیادین را حفظ نمایند.
گوجو ریو
گوجو ریو سبکی از کاراته است که در سال 1930 توسط چوجون میاگی (Chojun Miyagi) ایجاد شده است، این فرد خود شاگرد کانریو هیگاونا (Kanryo Higaonna) بوده است. این سبک شامل حرکات ضد حمله نیرومند در وضعیتهای تهاجی و حرکات دفاعی چرخشی و نرم در موقعیتهای دفاعی است که شبیه جیجوتسو هستند. این سبک از قدرت تنفس و مجموعه ای از حالتها استفاده میکند که تکنیکهای نرم و سخت را ممکن میکنند و به افراد امکان نمایش تفاوت میان این سبک با سبکهای دیگر را میدهد.
شوتوکان
شوتوکان ریو سبکی است که توسط گیچین فوناکوشی (Gichin Funakoshi) ایجاد شده است و وی از نام مستعار خود در شعر برای نام گذاری آن استفاده کرده است. فوناکوشی پس از تحصیل در اکیناوا، به توکیو نقل مکان میکند و در سال 1938 این سبک را پایه گذاری میکند. این سبک از حالتهای متنوع و روشهای خطی استفاده میکند و به هنرجو امکان وارد کردن ضرباتی شگفت انگیز به شکلی سریع و کارآمد را میدهد، در این راه هنرجو میتواند از دستها، آرنج، زانو و پنجه پا برای وارد کردن ضربه استفاده کنند. این سبک کاراته محبوب ترین سبک کاراته محسوب میشود و در سرتاسر جهان طرفداران زیادی دارد.

وادو ریو
این سبک از کاراته، انشعابی از شوتوکان محسوب میشود و به ایجاد توازن میان حرکات میپردازد و شباهت زیادی به هنر رزمی جیجوتسو دارد. هینوری اتسوکا (Hienori Otsuka) در سال 1939 این شکل روحانی از کاراته را خلق کرد. به جای تمرکز بر تقابلهای رو در رو، این سبک به هنرجو نحوه حرکت بدن برای جلوگیری از حملات را میآموزد. تمایز این روش به سبکهای دیگر کاراته، استفاده از حالتهای ایستاده کوتاه تر در مقایسه با باقی سبکها است.
شیتو ریو
این سبک در سال 1928 و توسط کنوا مابونی (Kenwa Mabuni) پایه گذاری شد و تمرکز اصلی آن بر ایجاد ضربات قدرتمند دقیق است. تاکید زیاد بر تکنیک در این سبک، در پنجاه کاتایی مشخص است که هنرجویان میآموزند، این پنجاه کاتا، حرکات از پیش تعیین شده ای برای حمله و دفاع هستند. در اغلب موارد، این کاتاها به صورت بخشی از رقابت نمایش داده میشوند و نحوه انجام این حرکات بر روی هنرجویان آموزش داده میشود. این سبک ویژه نیازمند قدرت بدنی زیادی برای انجام حرکات است.
تفاوت سبک های کاراته
ورزشهای رزمی متفاوت برای افراد مختلف وجود دارند. هر کدام از این ورزشهای رزمی، ویژگیهای مخصوص خود را دارند، برای مثال، سبکهای حیوانی متفاوت در کونگ فو، یا سبکهای متفاوت هنرهای رزمی تای موای (muay thai) را در نظر بگیرید. کاراته یکی از محبوب ترین هنرهای رزمی ای است که در جهان دنبال میشود و چهار سبک اصلی در این هنر رزمی وجود دارند. چیزی که کاراته را از باقی هنرهای رزمی متفاوت میکند، مفاهیم بنیادینی است که این ورزش دنبال میکند.